Pčelinji vosak se koristi u narodnoj medicini gotovo isto toliko koliko i med. Poznato je da se u staro doba, posebno kod starih Slovena, nije polazilo na put bez malo meda i voska. Vosak je od davnina poznat i po tome što dugo drži sitost. Govori se da su ljudi u ratovima preživljavali tako što su danima žvakali po parče voska. No, vosak se ipak ne tretira kao hrana, već pretežno kao lek i kozmetičko sredstvo. Vosak ima svestranu upotrebu u raznim industrijskim granama. On se smatra univerzalnom sirovinom, jer se može koristiti za oko 2.000 različitih namjena. U praksi se najčešće koristi za izradu voštanih satnih osnova (čime se ubrzava i usmerava izgradnja pčelinjeg saća), zatim u proizvodnji sveća, u industriji kablova, tkanina, kože, hartije, aviona, automobila, u hemijskoj, staklarskoj i optičkoj indsutriji, u vajarstvu i slikarstvu, za spravljanje masti za parket itd. U poljoprivredi se koristi za spravljanje kalem voska.

U narodnoj medicini on se korisiti za spravljanje lekovitih masti, flastera, kremova, voštano-mlečnih bonbona, izradu kozmetičkih preparata. U traumatologiji se koristi posle skidanja gipsa. Vosak se, zatim, koristi kod opekotina, sportskih povreda i u plastičnoj hirurgiji. On, inače, širi krvne sudove i podstiče cirkulaciju krvi.
Čist ili u kombinaciji sa lekovitim biljem, od davnina se veoma uspešno koristi u narodnoj medicini. Upotrebljava se lokalno, a najčešće se stavlja na zglobove, kičmeni stub, krsta i sl.

Prepoznavanje prirodnog voska
Pri nabavci – kupovini voska, treba znati da, po kvalitetu, vosak može biti
-prvog kvaliteta, koji je bele ili svetložute boje, bez primesa, prijatnog mirisa na med, dobijen iz saća sa okvira.
-drugog kvaliteta, koji je žute do svetlomrke boje, bez primesa. On može biti malo neujednačen po boji, tamniji u donjem dijelu do 1/3 debljine.
-trećeg kvaliteta, koji je sive, mrke ili tamnomrke neujednačene boje, sa tamnim slojem do 1/2 debljine formata. To je vosak dobiven prilikom prerade, oštećen vosak i presovan u proizvodnji.

Smatra se da je vosak kvalitetniji ukoliko je svjetlije boje. Inače, prirodni vosak se poznaje po tome što pri zagrevanju u vodi ispliva na površinu, dok se primese talože na dno suda ili lebde u vodi. Zatim, prirodni vosak (pčelinji) pri gnječenju pod prstima postaje elastičan ali ne i klizav, ne razmazuje se i pri razvlačenju se ne kida, pri žvakanju se ne lepi za zube, a pri struganju stvara spiralne listiće (šuške, trake), ujednačene i zrnaste strukture i odgovarajuće je svjetložute do mrkožute boje, bez primjesa sa strane. Pri udaru čekićem, prirodni vosak se rasprši, a pri hlađenju ima talasastu površinu i blago ispupčenje. Stavljen u vrelu peć, gori bez ostatka i odaje prijatan miris. Svako odstupanje od navedenih osobina ukazuje na falsifikovan vosak.
Ako je vosak mešan s parafinom, pri gnječenju je sjajan i pogodan za mazanje, a njegove dve loptice se ne mogu prilijepiti. Ukoliko vosak ima stearina, gubi plastičnost, dok pri dodatku kalafonijuma postaje lepljiv za prste. O svemu ovome treba voditi računa pri nabavci – kupovini voska.

Do upotrebe – vosak se mora čuvati u prohladnim i suvim prostorijama.